Transformers 2 : The Revenge of the…Fola

Πριν 2 χρόνια και λίγο πριν προβληθεί στους κινηματογράφους το πρώτο Transformers δεν είχα δώσει καμία σημασία στο buzz που είχε προηγηθεί. Έλεγα, έλα μωρέ τι θα έχει να δώσει τώρα μην τρελαθούμε.
Τελικά ένα βράδυ οι περισσότεροι συντελεστές του blog αυτού βρεθήκανε και πήγανε να το δούνε. Μπορώ να σας πω ότι όλοι μας μαζεύαμε τα σαγόνια από το πάτωμα.
Ας εξετάσουμε το θέμα από την αρχή. Το πρώτο Transformers είχε αυτό που λέμε το κάτι που σε καθήλωνε. Μία υπόθεση ραμμένη και κομμένη όπως έπρεπε, πολύ καλές δόσεις χιούμορ, ωραίο και φρέσκο cast, νεανικό ανάλαφρο τυπικό αμερικάνικο love story και βέβαια απίστευτα εφέ.
Πάμε στο φετινό Revenge of the Fallen… Είχε μόνο απίστευτα και πάλι εφέ και τίποτε άλλο...
Η ταινία ξεκινάει και κατευθείαν σε ρίχνει στις σφαίρες , στις εκρήξεις και στο σύγχρονο πολεμικό εξοπλισμό των αμερικάνων που ώρες ώρες φαίνεται σαν να είναι διαφημιστικό του τύπου «Έχουμε τα καλύτερα μέσα για να εξολοθρεύσουμε τα πάντα». Ο ρυθμός της ταινίας ήταν καταιγιστικός σε σκηνές δράσης σε σημείο που ίσως να με κούρασε και λιγάκι. Αυτό που μου άρεσε ήταν ότι πλέον τα Robot ήταν οι πρωταγωνιστές και όχι τόσο οι ηθοποιοί, αλλά μόνο όσο αφορά της σκηνές δράσης.
Η Megan Fox μπορεί να είναι κουκλάρα αλλά αυτή τη φορά θύμιζε λίγο πορνοστάρ που ερεθίζεται κάθε φορά που γινόταν έκρηξη. Σούφρωνε τα χείλη της επιδεικτικά λες και έκανε διαφήμιση βαζελίνης.
Τα εφέ τι να πούμε... Είναι ότι καλύτερο έχουμε δει έως τώρα. Ο Bay τολμά σε αργή κίνηση να δείχνει πολύπλοκες σκηνές μάχης που ανακατεύουν γραφικά με πραγματικό περιβάλλον και σκοράρει... Σε αυτό το τομέα προσκυνάμε.
Αυτό όμως που θα θέλαμε είναι λίγη παραπάνω υπόθεση, λίγο πιο ουσιαστικούς διάλογους να δώσουν μία μικρή δόση ρεαλιστικότητας στη ταινία. Ίσως το τρίτο μέρος να μας αποζημιώσει...